A Useless Life

یک زندگی باطل

 داستان های ذن-8

کشاورزی آنقدر پیر شده بود که قادر به انجام هیچ کاری در مزرعه نبود، بنا براین او تمام روز را با نشستن در ایوان می گذراند، پسرش همیشه در مزرعه کار می کرد ، وگاهگاهی به پدرش که آنجا نشسته بود نگاه می کرد. و با خودش فکر می کرد "به درد هیچی نمی خورد"ـ " هیچ کاری انجام نمیدهد!"ـ یک روز به پوچی و بیهودگی زندگی پیرمرد رسید و یک تابوت چوبی درست کرد آن را به بالای ایوان کشید و از پدرش خواست که به داخل آن برود. پدرش بدون هیچ حرفی به داخل آن رفت. پس از گذاشتن سرپوش ، پسر تابوت را کشید به لبه ی مزرعه جایی که یک صخره ی بلند کنار دریا بود ، وقتی نزدیک پرتگاه شد ، او صدای ضعیفی را شنید که به در تابوت زده شده. در را باز کرد، پدرش به آرامی آنجا دراز کشیده بود و به پسرش نگاه می کرد. " می دانم که که می خواهی مرا از بالای صخره پرت کنی ولی قبل از آن می توان پیشنهادی به تو بدهم؟". پسر پاسخ داد " چه پیشنهادی؟ " . پدر گفت:" اگر مایلی من را از از بالای صخره پرت کن ، اما این تابوت خوب چوبی را نگاه دار فرزندانت ممکن است به آن احتیاج داشته باشند".ـ

 A Useless Life

A farmer got so old that he couldn't work the fields anymore. So he would spend the day just sitting on the porch. His son, still working the farm, would look up from time to time and see his father sitting there. "He's of no use any more," the son thought to himself, "he doesn't do anything!" One day the son got so frustrated by this, that he built a wood coffin, dragged it over to the porch, and told his father to get in. Without saying anything, the father climbed inside. After closing the lid, the son dragged the coffin to the edge of the farm where there was a high cliff. As he approached the drop, he heard a light tapping on the lid from inside the coffin. He opened it up. Still lying there peacefully, the father looked up at his son. "I know you are going to throw me over the cliff, but before you do, may I suggest something?" "What is it?" replied the son. "Throw me over the cliff, if you like," said the father, "but save this good wood coffin. Your children might need to use it."

Going with the Flow

  

داستان های ذن-۷

یک داستان ذن می گوید ،   مرد پیری  ناگهان به درون  رودخانه ای سریع و پرآب افتاد ، که به سمت یک آبشار خطرناک و بلند می رفت. تماشاگران ازسرنوشت زندگی او به وحشت افتادند. او به طور حیرت انگیزی  زنده و بدون آسیب از ته گودال  پای آبشار بیرون آمد. مردم از او پرسیدند چگونه توانست خودش را نجات دهد؟." من خودم را با آب تطبیق دادم ، نه آب با من. بدون اینکه فکر کنم، به خودم اجازه دادم که به شکل آب در بیایم. در گرداب تند سقوط شدیدی کردم و با گرداب بیرون آمدم و به این طریق نجات پیدا کردم."ـ

Going with the Flow

A Taoist story tells of an old man who accidentally fell into the river rapids leading to a high and dangerous waterfall. Onlookers feared for his life. Miraculously, he came out alive and unharmed downstream at the bottom of the falls. People asked him how he managed to survive. "I accommodated myself to the water, not the water to me. Without thinking, I allowed myself to be shaped by it. Plunging into the swirl, I came out with the swirl. This is how I survived."

(Some versions describe Confucius as witnessing this event. Also, in some versions, the old man explains how he has been jumping into the waterfall like this since he was a small boy. )

زیبایی طبیعی

زیبایی طبیعت

داستان های ذن ـ 6

یک استادذن،باغبان یک معبد مشهور بود. این شغل را به خاطر علاقه وافر او به گل ها ، بوته ها و درخت ها به او داده بودند .معبد کوچکتر دیگری در همسایگی بود که در آن استاد بودایی پیری زندگی می کرد. یک روز استاد ذن  چشم به راه مهمانان مخصوص بود، او هم به صورت ویژه ای به باغ رسیدگی کرد.علف های هرز را وجین کرد، بوته هارا هرس کرد و چمن ها را شنکش کشید ، مدت زیادی وقت گذاشت و با دقت برگ ،های پاییزی را جمع و جور کرد. از آن طرف دیوار ما بین دو معبد، پیر بودایی کار کردن او را با علاقه تماشا می کرد. وقتی کارش تمام شد استاد باغبان ایستاد و در حالیکه از آن چه خود انجام داده بود، لذت می برد، به پیر مرد گفت: "قشنگ نیست؟" پیر بودایی پاسخ داد: " بله ،اما یک چیز کم دارد. به من کمک کن تا به آن طرف دیوار بیایم تا برایت درستش کنم". باغبان معبد بعد از کمی درنگ او را بلند کرد و از روی دیوار پایین گذاشت. استاد پیر به آرامی بطرف درختی که در وسط باغ بود رفت و تنه ی درخت را گرفت و تکان داد. برگها به رو ی همه ی زمین باغ ریخت سپس گفت " خوب، حالا می توانی مرا باز گردانی."ـ

Nature's Beauty

A priest was in charge of the garden within a famous Zen temple. He had been given the job because he loved the flowers, shrubs, and trees. Next to the temple there was another, smaller temple where there lived a very old Zen master. One day, when the priest was expecting some special guests, he took extra care in tending to the garden. He pulled the weeds, trimmed the shrubs, combed the moss, and spent a long time meticulously raking up and carefully arranging all the dry autumn leaves. As he worked, the old master watched him with interest from across the wall that separated the temples.

When he had finished, the priest stood back to admire his work. "Isn't it beautiful," he called out to the old master. "Yes," replied the old man, "but there is something missing. Help me over this wall and I'll put it right for you."

After hesitating, the priest lifted the old fellow over and set him down. Slowly, the master walked to the tree near the center of the garden, grabbed it by the trunk, and shook it. Leaves showered down all over the garden. "There," said the old man, "you can put me back now."

داستان های ذن -۵- شاهکار

شاهکار

داستانهای ذن -5

استاد خوشنویسی روی یک تکه کاغذ مشغول نوشتن حروف بود، یکی از شاگردان بسیار باهوش او را تماشا می کرد. وقتی کار استاد تمام شد،نظر شاگردان را پرسید، آن شاگرد بی درنگ گفت: اصلا خوب نبود. استاد دوباره سعی کرد ولی شاگرد باز هم انتقاد کرد. چندین بار دیگر ،خوشنویس با دقت دوباره نوشت و هر بار شاگرد آن را رد می کرد. بالاخره وقتی شاگرد توجه اش به جایی دیگر بود استاد از فرصت استفاده کرد و سریع حروفش را نوشت.از شاگرد پرسید: " حالا چه طور؟" شاگرد برگشت و نگاه کرد و از روی تعجب فریاد زد:"آن... یک شاهکار است" ـ

Masterpiece


A master calligrapher was writing some characters onto a piece of paper. One of his especially perceptive students was watching him. When the calligrapher was finished, he asked for the student's opinion - who immediately told him that it wasn't any good. The master tried again, but the student criticized the work again. Over and over, the calligrapher carefully redrew the same characters, and each time the student rejected it. Finally, when the student had turned his attention away to something else and wasn't watching, the master seized the opportunity to quickly dash off the characters. "There! How's that?," he asked the student. The student turned to look. "THAT.... is a masterpiece!" he exclaimed.


 

سخت کار کردن

سخت کار کردن

داستان های ذن-4
یک شاگرد ورزشهای رزمی نزد استاد خود رفت و با شوق فراوان گفت:" بسیار علاقه مندم که تکنیک های رزمی شما را هر چه زودتر یاد بگیرم. چقدر طول می کشد تا در این فن استاد شوم". استاد با حالتی نه چندان جدی گفت:" 10 سال". شاگرد با بی صبری پاسخ داد:" اما من می خواهم خیلی زودتر ازاین مدت ، استاد شوم، سخت کار خواهم کرد. اگر مجبور باشم روزی ده ساعت یا بیشتر تمرین خواهم کرد. در این صورت چه مدت طول خواهد کشید؟" استاد لحظه ای فکر کرد و گفت:" 20 سال"ا

Working Very Hard

A martial arts student went to his teacher and said earnestly, "I am devoted to studying your martial system. How long will it take me to master it." The teacher's reply was casual, "Ten years." Impatiently, the student answered, "But I want to master it faster than that. I will work very hard. I will practice everyday, ten or more hours a day if I have to. How long will it take then?" The teacher thought for a moment, "20 years."